با عنایت به اهمیت تأمین مالی در پروژه های سرمایه گذاری و راه های مختلف تأمین مالی، انتخاب بین شیوه های تأمین مالی را می توان با توجه به نوع اثرگذاری هرکدام بر رشد تولید معطوف نمود. بدین منظور در این مطالعه، منابعی نظیر سرمایه گذاری خارجی، بدهی خارجی، درآمدهای نفتی و غیر نفتی به عنوان روش های تأمین مالی در ایران مورد بررسی قرار گرفته اند. درگام نخست از مدل BVAR تحلیل های مبتنی بر تجزیه واریانس و توابع عکس العمل آنی به منظور تحلیل کمیت و کیفیت واکنش متغیرهای الگو نسبت به یک دیگر و نیز واکنش متغیر اصلی مورد بررسی (رشد اقتصادی) نسبت به متغیرهای دیگر استفاده شده است. در گام دوم جهت تحلیل پویایی های مدل از الگوی ARDL استفاده شده است. دوره زمانی تحقیق 1979 تا 2016 و داده ها به صورت سالیانه می باشند. نتایج نشان می دهد که در کل تأمین مالی با فروش نفت، سرمایه گذاری خارجی و بدهی خارجی اثر مثبت بر رشد اقتصادی دارد ولی اثر درآمدهای نفتی بیش تر و سریع تر از سایرین است.